Dit dubbelportret combineert beelden die gedurende een jaar zijn opgenomen in twee koloniale archiefgebouwen: één in Lagos, Nigeria, en het andere in Bristol, Verenigd Koninkrijk. De film staat stil bij de 'sonische schaduwen' die koloniale beelden blijven voortbrengen. Igwe's film verbeeldt wat er 'verloren' zou kunnen zijn gegaan uit deze archieven, waarbij genres als het hoorspel, de bedrijfsvideotour en detective noir worden vermengd met een beklemmende en kritische benadering van de horror van de ontdekking.

UK, 2020
19 min, 40 sec, B&W/colour, Stereo, 16:9

Onyeka Igwe is een Londense kunstenaar en onderzoeker die werk maakt dat zich situeert tussen cinema en installatie. In haar werk laat Onyeka zich leiden door de vraag - hoe leven we samen? - en onderzoekt ze de manieren waarop het zintuiglijke, ruimtelijkheid en niet-canonieke manieren van kennis antwoorden kunnen geven. Ze gebruikt lichamelijkheid, stem, archieven, vertellingen en tekst om structurele 'achtpuntige' formaten te creëren, die een veelvoud aan verhalen blootleggen. Het werk wordt gekenmerkt door het ontknopen van strengen en draden, verankerd door een ritmische montagestijl, en heeft veel aandacht voor de dissonantie, reflectie en versterking die optreedt tussen beeld en geluid. Ze werd bekroond met 2020 Arts Foundation Futures Award for Experimental Short Film en won de Berwick New Cinema Award in 2019.