Barzahk is binnen de islam de term die gebruikt wordt voor de periode tussen iemands dood en zijn wederopstanding. Voor regisseur en cultureel antropoloog Mantas Kvedaravicius staat het voor de leemte van het ongewisse en de afwezigheid van zonen en vaders die veel Tsjetsjeense families kenmerken.

De cineast onderzoekt hoe het mogelijk is om na al deze ervaringen met foltering en verlies nog menselijk te blijven. Hij gebruikt voor zijn protest tegen de geforceerde, oppervlakkige normaliteit van de dictatuur in Tsjetsjenië krachtige poëtische beelden. Zijn visueel en inhoudelijk sterke film kreeg de steun van de Finse filantropische cineast Aki Kaurismäki en won de Amnesty International Film Prize op de Berlinale 2011.