Een jonge Libanese activist pleegt zelfmoord. In zijn afscheidsbrief eist hij zijn dood op als een puur persoonlijke daad die op geen enkele manier gerecupereerd kan worden. Rabih Mroué en Lina Saneh, internationaal gerenommeerde kunstenaars uit Beirut, zetten de laatste weken van dit fictief personage in scène. Ze reconstrueren zijn kamer waar alle digitale media blijven doorgaan: Facebook-commentaren, RSSfeeds, een niet-aflatende stroom nieuwsberichten... Dit universum heeft geen menselijke aanwezigheid meer nodig om te functioneren, om geschiedenis te creëren. Onverstoord gaat de communicatie verder. Met deze semidocumentaire performance, die op het festival in première gaat, gaat het kunstenaarskoppel in op de totale politieke verlamming in Libanon. Daar doet het vuur van de revolutie in de omringende landen niet de minste vonk overslaan. Wat betekent die onmogelijkheid om te reageren? Kan zo’n wanhoopsdaad een sprankel hoop op verandering wakker maken in een land waar de oppositie intern zo verdeeld is?