Vijftig jaar geleden bedacht een groep scenaristen uit de entertainment-industrie een nieuwe manier om te sterven - alsof er nog niet genoeg manieren waren. De nieuwe dood heette skin suffocation (verstikking van de huid). Via het iconische beeld van een goudgeschilderd, dood vrouwenlichaam, creëerde ‘de industrie van het verlangen' een symbool voor het patriarchaat: de ultieme mannelijke trofee.
Maar… dat bestaat helemaal niet, je huid kan niet stikken. Mensen ademen namelijk niet door de poriën van hun huid. We weten dit allemaal, maar toch was iedereen in de ban van deze nieuwigheid. Misschien geloofde men in de metafoor van die afbeelding, namelijk dat een vrouw zou kunnen stikken en sterven door haar eigen briljante, stralende verschijning?
No, you can’t kill someone by painting her body with gold is een hybride performance, een poging om onze relatie met lichamelijke glans, schoonheid en pracht ‘als symbool’ te herdefiniëren. Deze videoperformance is een emotionele ervaring over hoe we de link met ons eigen lichaam kunnen hertellen of hoe we ons zelfvertrouwen kunnen terugwinnen nadat het ego beschadigd en gedemystificeerd is.
BIO
Céline Gillain (° 1979) is een Belgische kunstenares gevestigd in Brussel. Ze is geïnteresseerd in experimentele performances, als een hulpmiddel om mentale grenzen en zelfbeperkende instincten te overwinnen. Haar werk (video en performance) plaatst vraagtekens bij de manier waarop verhalen worden verteld en hoe ons gevoel voor fictie voortdurend kan worden uitgedaagd.
