Verborgen in de Stille Oceaan ligt het kleine eiland Nauru, ooit Pleasant Island genoemd door Europese ontdekkingsreizigers. Haar geschiedenis lijkt een parabel voor onze huidige tijd, waarin kolonisatie, kapitalisme, migratie en ecologie met elkaar botsen. Na de intensieve ontginning van de enorme ondergrondse fosfaatvoorraden, zowel onder Brits-Australisch toezicht als na haar onafhankelijkheid in 1968, bleef het eiland in economische en ecologische armoede achter. Vandaag houdt Nauru, in ruil voor een Australische geldstroom, uitzichtloze vluchtelingenkampen open en dreigt het eiland in de oceaan te verdwijnen als gevolg van de stijgende zeespiegel.

In deze post-apocalyptische setting botsen documentaire theatermakers Silke Huysmans en Hannes Dereere op de grenzen van een wereld die gericht is op eindeloze groei. Aan de hand van interviews en gesprekken met de inwoners en vluchtelingen op het eiland, gaan ze op een persoonlijke en gevoelige manier op zoek naar nieuwe perspectieven. Welke toekomst blijft achter op een plek die ecologisch, economisch en humanitair uitgeput wordt? Hoe gaan we om met de grauwe voorspellingen die ons allen boven het hoofd lijken te hangen?