De kunstenaars die deelnemen aan de tentoonstelling Politricks staan niet op de barricaden of nemen geen directe politieke stellingen in; toch proberen ze op subtiele, reflexieve of humoristische wijze kritiek uit te oefenen op actuele en historische politieke situaties. Vanuit een ethisch-politiek engagement nemen ze het bewind van politieke leiders, dictators en demagogen onder de loep. Via video’s, installaties en schilderijen kijken ze met sceptische en onderzoekende blik naar de beeldvorming en representatie van staatshoofden en machtsstructuren, al dan niet gebruikmakend van beeldmateriaal dat politieke leiders zelf de wereld insturen.

Benj Gerdes (VS) en Mark Wallinger (UK) gaan allebei aan de slag met televisieopnames van een cruciale speech van respectievelijk George Bush en Margaret Thatcher. Door dit materiaal te hermonteren, worden de staatshoofden als het ware ontmaskerd en hun lichamen – schijnbaar ontdaan van inhoud - opgevoerd in een geruisloze choreografie.

Ghalia Elskrabi (SY) en Lauren Alexander (ZA) (het kunstenaarsduo Foundland) zijn als grafisch ontwerpers met een visueel onderzoek bezig naar de pro-regimepropaganda van Bashar al-Assad. Ze analyseren de gemanipuleerde beelden die het “Syrian Electronic Army” de wereld instuurt ter meerdere eer en glorie van Assad.

Marta Popivoda (RS/ DE) bekeek archiefmateriaal van massa-performances (parades, optochten, jongerendagen) voor en na Josip Broz Tito’s dood en stelde vast dat een veranderende ideologie een impact had op het collectieve lichaam van ex-Joegoslavië.

De massachoreografie wordt overigens ook verbeeldt in een grote vlaggeninstallatie van het performancegezelschap Superamas (FR): Politiek en patriottisme als aerobics van wapperende vlaggen op de tonen van een grandioze Mozart-soundtrack.

Marijke De Roover (BE) gaat nog een muzikaal stapje verder en presenteert een gloednieuwe, absurde musical waarbij drie vrouwen de harem van de voormalige Amerikaanse presidentskandidaat Mitt Romney willen worden.

Tenslotte toont Annie Kevans (UK) een reeks delicate en onthutsende schilderijen van ogenschijnlijk onschuldige jongetjes. Bij nader inzien blijken het jeugdportretten van dictators te zijn. Stalin, Mugabe, Ceausescu etc. kijken ons met grote ogen aan, alsof ze ons alsnog van hun onschuld willen overtuigen.

In alle hoeken en kanten van Beursschouwburg vind je de installaties, video’s en schilderijen van bovengenoemde kunstenaars terug. Vaar mee op de golf van heroïek en politieke iconen.