Over de grenzen van lichamelijke beperking: een dialoog tussen de mens en een elektronische rolstoel.
WEGENS ZIEKTE ZIJN BEIDE VOORSTELLINGEN GEANNULEERD.
Mensen met een lichamelijke beperking worden meestal niet geassocieerd met energie of extase, eerder met implosie dan explosie, met stilstand in plaats van vooruitgang. In Ravemachine worden de grenzen van lichamelijkheid binnenstebuiten gekeerd. Danser/choreograaf Doris Uhlich nodigde collega-danser/choreograaf Michael Turinsky, die in een elektrische rolstoel zit, uit om samen te onderzoeken hoe hun verschillende lichamen reageren op energie en extase.
Welke bewegingen functioneren als batterijen voor Michael? Hoe moet hij bewegen om zijn lichaam op te laden? Wat gebeurt er met zijn lichaam als de batterijen stilaan opgeladen zijn?
Doris sampelt en versterkt de sounds van de elektrische rolstoel en maakt er bonzende techno-beats van. Michael, op zijn beurt, zet die energie in beweging om. Er ontstaat een boeiende dialoog tussen mens en machine, extase en vormeloosheid, lading en ontlading.
In Ravemachine ontmoeten en beïnvloeden twee verschillende lichamen elkaar, wisselen impulsen uit en breiden daardoor hun eigen fysieke biografieën uit.
"We shape the dynamics of energy." - Michael Turinsky
"We search for movements loading the body up like a battery. Theater is all about sharing, transforming and exchanging energies between all elements – performers, audience, machines and sounds." - Doris Uhlich
Deel van NORMAL SCHNORMAL, een multidisciplinair programma over normaliteit en andere variaties.
60 min, no language
choreography: Doris Uhlich , performance: Michael Turinsky & Doris Uhlich, light: Gerald Pappenberger, sound advisor: Boris Kopeinig, production: Theresa Rauter & Christine Sbaschnigg, co-production: brut, WUK performing arts (Theaterverein)
