Deze productie is gemaakt in een land waar vrouwen slechts beperkt toegang hebben tot seksuele en reproductieve gezondheid, en waar abortus nu illegaal is. Ondanks massale protesten werden vrouwen er simpelweg hun rechten ontnomen. Het startpunt voor dit project was het idee dat vrouwen zouden kunnen samenkomen om zonder schaamte of angst publiekelijk bekend te maken dat ze een abortus hadden ondergaan, in de hoop met deze collectieve daad de wet te beïnvloeden. Het had een activistisch succesverhaal kunnen zijn. Maar She was a friend of someone else is een verhaal met te veel beginnen, te weinig eindes, en een uitgeputte verteller. In een minimalistische regie met een krachtige dramaturgie verkent de Poolse theatermaakster Gosia Wdowik het verband tussen burn-out en activisme. Ze confronteert ons met het feit dat rechten niet voor altijd verworven zijn, en dat op het moment dat we de aandacht laten verslappen, we ze dreigen kwijt te spelen. Via een persoonlijk en indringend verhaal beschrijft Wdowik het engagement voor vrouwenrechten in Polen. Haar subtiele vertelling zuigt ons mee in het leven van een vrouw die op een dag besluit om, in plaats van te protesteren, in bed te blijven liggen, om uiteindelijk – ondanks alles – terug op te staan.

Engels, Pools → FR, NL, EN
±1u

Gosia Wdowik (1988) is theatermaker en actief lid van GILDIA, de Unie van Poolse theatermakers. Haar hart ligt in Polen, maar haar verbeelding is telkens ergens anders. Tijdens haar master aan Das Theatre in Amsterdam (2020-2022) werkte ze rond burn-outs en de ruimte tussen uitputting en controle, waarbij ze activistische methodes toepaste in haar artistieke praktijken. Wdowik stelt zich op die manier de vraag hoe men zowel theater kan maken als verandering kan teweegbrengen vanuit een plaats van uitputting. In haar recente voorstelling Shame, onderzocht ze sociale schroom die verbonden is met de arbeidersklasse in haar eigen familie, over drie generaties vrouwen heen. Eerder werk van Wdowik omvat If you lived here met Tamara Antonijevic, Transit Monumental samen met het K.A.U. kollective, Fiasko en Return of Goddess. Met Girls en Football players behandelde ze het thema van lichamelijke emancipatie.