Naast fictie produceerde hij ook ontelbare films waarin hij het theater, de opera, de dans, de muziek, de literatuur en de plastische kunsten onder de loep nam. Zijn films hebben het elegante trekje dat ze toevallige structuren lijken, waarvan de elementen lukraak samengesteld zijn nadat ze waren uiteengespat, alsof de werkelijkheid, eens haar complexiteit erkend is, geleidelijk aan vorm neemt. Toch stappen we nooit uit het denkbeeldige en de daarmee verwante taal, een logica van beelden, waar de cinema zich van zijn meest stimulerende kant laat zien.