Erotic play discloses a nameless world which is revealed by the nocturnal language of lovers. Such language is not written down. It is whispered into the ear at night in a hoarse voice. (Jean Genet in The Thief’s Journal, 1949)
Slow Reading Club begint met een aanval op het idee dat er een enkele, correcte en rechtzittende houding is waarin het lezen kan worden “opgevoerd”. Het herbekijkt de rechte ruggengraat en richt zich tot andere manieren van begrijpen, plaatsen en ruimte innemen van de rechte houding van de lezer. Slow Reading Club (SRC) is een semi-fictieve groepslezing, georkestreerd door Bryana Fritz en Henry Andersen. De groep wordt geconfronteerd met verschillende geënsceneerde situaties van collectief lezen. SRC kijkt naar, pluist uit en onderbreekt het ‘lezerschap’ om de interacties te prikkelen tussen de lezer en de tekst, de tekst en de tekst, de lezer en de lezer. Voor Bâtard Festival zal SRC het publiek begeleiden door een aantal choreografische laatavond-leessituaties. SRC wil geen teksten analyseren of zelfs begrijpen, eerder een soort van overvloed produceren: het wil tijdelijk de kritische zin uitschakelen ten voordele van de intimiteit en het wil de omgangsvormen met tekst negotiëren.
