Joana Tischkau Being Pink Ain’t Easy

Dansen op hypermannelijkheid, witte gevoeligheid en culturele toe-eigening.

dans
TH 15.10.2020 20:30
FR 16.10.2020 20:30 + artist talk
SA 17.10.2020 20:30 + READING GROUP AT 12:30

Pink people wanna know if other pink people like hip-hop
how can it still be hip-hop?
That’s like asking, if Black people like
Dirty Harry
is he still Clint Eastwood?
(Greg Tate)

Gangstas, Pimps en Hoes: De Amerikaanse rapwereld is doordrongen van beelden van overdreven mannelijkheid. Toen zwarte artiesten als Cam'ron en Kanye West begin jaren 2000 een modetrend van roze pluche, bont en velours lanceerden, bewezen ze dat zelfs Barbie's favoriete kleur hun beeld van heteroseksuele hypermasculiniteit niet kon schaden. Aanleiding voor Joana Tischkau om de kwetsbaarheid van sociale constructies zoals ras en geslacht bloot te leggen: in hoeverre worden lichamen van “de andere" gebruikt om de structurele macht van witte cis-mannelijkheid te bevestigen?

Being Pink Ain't Easy is een confrontatie met het onverzadigbare blanke verlangen naar zwarte uitdrukkingsvormen, op zoek naar de dubbelzinnigheden die verweven zitten in verdedigingsmechanismen zoals witte gevoeligheid (white fragility, Robin DiAngelo) en vormen van culturele toe-eigening (cultural appropriation). Naast hun muziek gebruiken we ook de lichamelijkheid van artiesten voor de opbouw van de eigen identiteit. De kapitalistische consumptielogica maakt van de zwarte esthetiek een performatief masker, beschikbaar voor iedereen.

BIO

Joana Tischkau danst. Haar vroegste dansherinnering is Kaoma's Hit Lambada uit 1989, waar ze als kind op bewoog tijdens een verjaardagsfeestje. Later studeerde ze hedendaagse dans en theater aan de Coventry University in het Verenigd Koninkrijk en choreografie en performance aan het Instituut  voor Toegepaste Theaterstudies in Giessen, Duitsland. Haar artistieke praktijk is een hybride mash-up waarbij het literaire werk van bell hooks en beatboxing elkaar ontmoeten, witheid wordt omgezet in een work-out, en waar Roberto Blanco wordt geprezen als een Afro-Duitse held. Op subversieve manier vervormt Tischkau socio-culturele praktijken, codes en betekenissen van lichamen van kleur in de context van de popcultuur, de westerse kunst en de dansgeschiedenis. Joana werkt zelfstandig als choreograaf, danser, community dance artiest en in het onderwijs. Een van haar recente producties, Playback, is een kopie van het 1990 Kids Television programma Mini Playback Show en werd uitgenodigd voor het Tanzplattform Deutschland en het Impulse Festival in 2020.

joanadances.tumblr.com

 

Choreography: Joana Tischkau, Performance: Rudi Natterer, Sound Design: Frieder Blume, Dramaturgy and Artistic Collaboration: Nuray Demir & Elisabeth Hampe, Costume: Nadine Bakota, Stage Design: Inga Danysz, Light: Juri Rendler, Production Management: Lisa Gehring

A production by Joana Tischkau in co-production with SOPHIENSÆLE, Münchner Kammerspiele and Künstlerhaus Mousonturm as part of the Tanzplattform Rhein-Main. The Tanzplattform Rhein-Main, a project of Künstlerhaus Mousonturm and the Hessisches Staatsballett is made possible by the Kulturfonds Frankfurt RheinMain and supported by the Kulturamt der Stadt Frankfurt am Main, the The Hessen State Ministry for Higher Education, Research and the Arts and the Stiftungsallianz [Aventis Foundation, BHF BANK Stiftung, Crespo Foundation, Dr. Marschner-Stiftung, Stiftung Polytechnische Gesellschaft Frankfurt am Main]. Supported by the NATIONALES PERFORMANCE NETZ (NPN) Coproduction Fund for Dance and NPN International Guest Performance Fund for Dance, which is funded by the Federal Government Commissioner for Culture and the Media.

Thanks to Goethe Institut Brussels for the technical support.

you might also like
 
Loading...