Twee dagen lang geeft SoundImageCulture (SIC) - een werkplaats voor kunstenaars, filmmakers en antropologen - inkijk in hun werkproces. De focus van de tweedaagse ligt op collectiviteit. Deze manier van werken staat centraal in de praktijk van SIC, door kunstenaars-antropologen samen te laten reflecteren over (ethische en formele conventies van) documentaire werkvormen. SIC coacht kunstenaars aan de hand van collectieve seminaries, persoonlijk advies, groepsdiscussies en dialoog. Voor de gebruikelijke outside-eye nodigen ze regelmatig externe kunstenaars en critici uit.
© Julie Pfleiderer
Op verschillende manieren kan je bij ons ontdekken hoe SIC te werk gaat: van collectieve kijk- en luistersessies rond work in progress tot het bekijken van projecten die de voorbije jaren binnen de werkplaats tot stand gekomen zijn. Op donderdag nodigt SIC Sammy Baloji uit. Naast het voorstellen van nieuw videowerk - ‘in dialoog’ met SIC-films, deelt hij zijn kijk op de werking van SIC. Vergeet zeker niet te snuisteren in de SIC-mediabibliotheek en aanschouw de films die SIC door de jaren heen gerealiseerd heeft!
PROGRAMMA
Woensdag 21.09
17:00 Mediatheek
Verken op de monitors in de Rode Hal een uitgebreide selectie van films gerealiseerd binnen SIC, van 2007 tot vandaag.
Doorlopend.
18:00 Mirador
De Brusselse kunstenaar Pieter Geenen was reeds eerder te gast bij SIC. Hier toont hij zijn nieuwste film, gedraaid aan de straat van Gibraltar, over kijken naar Afrika en Europa.
Voorstelling + discussie Pieter Geenen.
19:00 SIC-projecten
Enkele SIC-films als illustratie van de collectieve praktijk en discussie met de makers:
► Martina Melilli (SIC 2015): Il quarto giorno di scuola / The fourth day of school (5’) Martina Melilli maakt een film met haar vader. Hij gaat terug naar zijn jeugd in Tripoli. Zij vult aan met archiefmateriaal en gaat zo voorbij de individuele ervaring. Il quarto giorno di scuola is een oefening die Melilli maakte tijdens één van de workshops bij SIC. Ondertussen werkt ze verder aan haar film over de Tripolitalians, waarin ze de koloniale geschiedenis van haar (grot)ouders combineert met de actuele situatie in Libië en Italië.
► Effi Weiss en Amir Borenstein (SIC 2014): Housewarming (33’) Effi Weiss & Amir Borenstein kruipen in de huid van Goudlokje en emigreren naar Albanië. Ze bezetten er de onbewoonde en onafgewerkte huizen. Ze vullen de troosteloze leegte en werken er samen met lokale acteurs en een Albanees iso-polyfonisch koor dat met woorden en gezangen reageert op hun invasie.
► Miguel Peres dos Santos (SIC 2014): There are no Images (14’) Een voorstel tot reflectie over een mogelijk verband tussen beeld en geheugen, tussen beeld en moment, tussen beeld en dood. Een vader, een zoon en een dood kind in een dialoog die ontstaat uit het moment. “sterft een beeld?” “en als een beeld sterft” … “wat gebeurt er dan met het geheugen?”
► Margaux Schwarz (SIC 2014): Chacun Sa technique (31’) Een gemeenschappelijke strijd, dat is wat de personages in dit verhaal verbindt. Via Pierre-Charles, man van de straat in Brussel, ontwikkelt zich een netwerk aan contacten, een netwerk van ‘anderen’.
► Julie Pfleiderer (SIC 2012): Infinite Jetz (18’) Drie personen brengen samen één verhaal. Alle drie bevinden ze zich, net als de filmmaakster, als immigrant in dezelfde stad. Door dat ene verhaal te delen over (minstens) drie personen ontstaat een gefragmenteerd geheugen, een gefragmenteerde identiteit.
Donderdag 22.09
14:00 Mediatheek
Verken op de monitors in de Rode Hal het uitgebreid archief van films gerealiseerd binnen SIC, van 2009 tot vandaag.
Doorlopend.
14:00 – 17:00 'A last piece of common land'
Collectieve Werksessie: presentatie en discussie.
Een lopend collectief project geïnitieerd door de SIC participanten van 2016. Het project vertrekt van het schilderij Cornard Wood van Thomas Gainsborough: een bosscène uit 1748, een periode waarin de gemeenschappelijke gronden van Engeland -waar iedereen hout kon sprokkelen en voedsel verzamelen- afgesloten werden door kapitalistische landeigenaren.
De deelnemers werken rond Brussel, Europa en cinema (of het beeld in de ruimste zin van het woord). Waar bevinden we ons in dit Europa en haar gedeelde grond? Waar zitten we met de cinema als gedeeld patrimonium van tekens, gebaren, beelden?
18:00 Autopia
Presentatie van een collectief boek, geïnitieerd door Eva La Cour (SIC2012) Autopia is the catalogue for XX’s show of the same name as well as a speculative statement regarding current conditions for visual production and exhibition making. The catalogue is part of the Museum’s Common Grounds series, meaning it uses an editorial process characterized by conversations with different partners.
19:00 SIC invites Sammy Baloji
De Brussels-Congolese fotograaf en filmmaker Sammy Baloji combineert enkele video’s gerealiseerd binnen het Picha! collectief in Lubumbashi met enkele werken uit het SIC-archief. Of: hoe narratieven de verbeelding sturen.
Het idee voor de Picha! video’s ontstond in 2008 tijdens een ontmoeting tussen Libr’écrire, een collectief van jonge schrijvers uit Lubumbashi, en een groep internationale videomakers. In 2009 volgde een workshop met dezelfde videomakers en schrijvers. In totaal werden zes video’s gemaakt, waarvan we er deze avond drie selecteren.
► Caméléon van Douglas Masamuna (10’)
Net als Sammy Baloji komt Douglas Masamuna uit Lubumbashi en maakte hij eerder stripverhalen. Met de teksten van Ladislas Maliza, een lendendoek en de bewegingen van een danseres evoceert hij de Congolese geschiedenis.
► Sacredieu van Heeten Bhagat (10’)
Heeten Bhagat werkt in Harare rond zijn indisch-zimbabwaanse identiteit en de sociopolitieke spanningen in zijn land. Met een tekst van Fiston Mwanza maakt hij een video waarin hij destructie ombuigt in een expressieve kracht.
► Suite et fin van Dorothee Kreutzfeldt (8’) De Zuid-Afrikaanse Dorothee Kreutzfeldt vertrekt van een tekst van Maëline Le Lay, gecombineerd met andere teksten van het Libr’écrire over de stad. Filmend in Lubumbashi, waar toelatingen om te filmen niet makkelijk te krijgen zijn en de camera niet altijd goed onthaald, is ze voortdurend gedwongen haar project aan te passen aan de situatie.
De drie films van het Picha! collectief gaan in confrontatie met drie films van SIC participanten. Elk van de films geeft een andere invulling rond ‘werken met narratieven’:
► Furor – Salomé Laloux-Bard (SIC 2012), 17’ Serge is acteur. Kind van de Democratische Republiek Congo, wordt hij soldaat in de oorlog van 1997 tot 2001. De evocatie van zijn kindertijd vermengt zich in de woede van een theatraal spel waar realiteit fictie wordt.
► pepsi, cola, water? – Tom Bogaert (SIC 2014), 9’ Jazz pioneer en filosoof Sun Ra had een diepe fascinatie voor het buitenaardse en het oude Egypte. Computeranimatie, archiefmateriaal en muziek van Sun Ra verweven zich in een herdenking van zijn kegendarische bezoek aan Zgypte in 1971. Het resultaat is even uitzinnig als Sun Ra zelf.
► Yoko Osha – Lazara Rosell Albaer (SIC 2014), 41’ Een duik in het hart van de Santeria of Regla de Osha, een syncretische religie uit de Cariben. Met als vertrekpunt haar eigen persoonlijke verhaal, waar de origine van haar voornaam nauw gelinkt is aan de cultus, zoekt Lazara Rosell Albaer naar haar identiteit die de bron vormt van haar artistieke praktijk.
En gesproken
