Iedereen eist zijn vrijheid op, in hotpants en op plateauschoenen. De seksuele revolutie dringt het oranje-bruine interieur van de huiskamer binnen; maar door de oliecrisis, kapingen, moordaanslagen, hoge werkloosheid en besparingen keert midden de jaren zeventig het tij. Van een toekomst die openligt voor iedereen naar de “no future” van de punk.
Op muzikaal vlak wordt het decenium omzoomd door de flamboyante glamrock van David Bowie, Roxy Music en T-Rex enerzijds, de glitter en beukende baslijn van de disco anderzijds. Daartussen klinkt de funky zware bas en dito “wah wah”-pedalen die samen met soul en R&B het klankbord vormen voor de Afro-Amerikaanse bevolking.
Hard rock-formaties als Deep Purple en Led Zeppelin strijden met progressive rockbands als Pink Floyd, Genesis of Yes om het langste nummer. Het conceptalbum verheft pop en rock tot artistieke hoogten, maar verzandt al even vaak in oeverloze improvisatie en pretentieuze virtuositeit. De tegenbeweging komt er in 1976 met de drie akkoorden muziek van punk. Aan het einde van de 70's ligt de (veelkleurige) hippiedroom van '68 helemaal aan flarden en ontvlucht men de (grauwe) werkelijkheid in het zwartgallig punkanarchisme van de straat of in het exorbitante disco-escapisme van de dansvloer.

Het worden gevarieerde gezellige weken tijdens Out Loud!