Alan Yentob filmde Bowie op het moment dat hij zijn adrogyn alter ego Ziggy Stardust defintief vaarwel zei, net vóór zijn terugkeer als de Thin White Duke met de plastic soul van o.a. Young Americans.

Je krijgt een zeer fragiele David Bowie te zien tijdens een reeks backstage interviews - in limousines en hotelkamers: verslaafd aan cocaïne, paranoïde, lichamelijk uitgeput en onsamenhangend. De documentaire werd opgenomen in 1974 tijdens de Diamond Dogs-tournee door de Verenigd Staten en bevat het enige bekende beeldmateriaal van deze legendarische tour. De concertopnames uit die tijd – waaronder uitvoeringen van Space Oddity, Moonage Daydream, Aladin Sane, Sweet Thing/Candidate en Time - zijn even uniek als magistraal.

De film wordt voorafgegaan door enkele clips en concertregistraties uit Bowie’s glam rock-periode.