De Zwitserse kunstenares Ursula Biemann heeft een artistieke praktijk die vooral gestoeld is op onderzoek en vaak veldonderzoek op afgelegen plekken. Het werk dat ze tijdens de jaren negentig produceerde, handelde hoofdzakelijk over de gendergerelateerde dimensie van migratie.

Dit is ook het geval bij Performing the Border, een film die zich afspeelt in de Mexicaans-Amerikaanse stad Ciudad Juarez. In deze grensstad hebben Amerikaanse bedrijven hun belastingvrije assemblagefabrieken (Maquiladores) voor elektronische en digitale onderdelen neergepoot. Deze micro-onderdelen worden door de fijne handen van vrouwen in elkaar gezet. Deze laatste zijn zo verantwoordelijk voor de introductie van een nieuwe, hoogtechnologische cultuur in de woestijnregio, maar rapen daar nauwelijks de vruchten van.

Biemann gebruikt de vervrouwelijking van de beroepsbevolking, prostitutie en seksueel geweld jegens vrouwen als instrument om een inzicht te bieden in de bredere seksualisering van de grensregio.