De eigenaars van deze huizen zijn - zoals zoveel Albanezen - geëmigreerd naar het Westen na de val van het totalitaire regime in 1991.

Effi Weiss & Amir Borenstein bezetten de onbewoonde huizen en vullen de troosteloze leegte, terwijl de stem van een Albanees iso-polyfonisch* koor de reactie van de locals op deze invasie verwoordt en bezingt.

Deze omgekeerde immigratie - vertrekkend van een plaats die de Westerse macht belichaamt naar een plaats die gezien wordt als armoedig en achtergesteld - stelt kritische vragen bij de status van kunstenaars als geprivilegieerde buitenlanders, migranten die voor korte tijd komen werken met de lokale gemeenschap. Het is een beweging van volheid naar leegte, van overvloed naar gebrek.

*traditioneel gezang uit het zuiden van Albanië