In deze tijd zonder tijd om tijd te nemen, wil Dounia Mahammed stilstaan, leegte laten bestaan en vanuit die leegte opnieuw waarnemen. Hiervoor vond ze inspiratie in het zenboeddhisme, theerituelen, het taoïsme en het verstilde, poëtische werk van de Duitse kunstenaar Wolfgang Laib.

In een vormelijk spel met ruimte, tijd, beweging en stem, gaat Dounia op zoek naar nieuwe manieren om te communiceren: een choreografie voor één hand, of taal die puur klank wordt. Daarbij zoekt ze naar een grillig schakelen tussen uitersten: licht bestaat naast donker, of zwaar. Rust zouden we niet waarderen zonder onrust. Geen stilte zonder geluid om die stilte hoorbaar te maken. 

Ontraadselen is verbonden met het hier en nu. Het vraagt om een beweeglijk en wakker omgaan met verschillende elementen. Omdat de dingen veranderlijk zijn, en de mensen zeker. Maar over antwoorden gaat het niet. Het gaat over vragen. w a t e r w a s w a s s e r wordt een vraagstuk.