Over de oneindige wijsheid van een Koreaanse rijstkoker.
고립무원 duidt een gevoel van hulpeloos isolement aan. Het is kenmerkend aan het leven van de huidige jongere generatie in Zuid-Korea, het thuisland van theatermaker Jaha Koo. Structurele problemen als werkloosheid bij jongeren en seksisme zijn geïndividualiseerd. De militaire, hiërarchische sociale orde laat in plaats van rebellie enkel nederigheid tegenover de machthebbers toe. Stijgende zelfmoordcijfers, isolement, een focus op persoonlijk voorkomen en de alomtegenwoordige technologie zijn slecht een paar van de vele symptomen die uit dit isolement voortkomen.
Jaha Koo ervaarde dit gevoel van isolement toen zijn elektrische rijstkoker hem op een dag meldde dat zijn maaltijd gereed was. In Cuckoo vormen de rijstkokers nu zijn enige medespelers. Met hulp van ‘hardware hacker’ Idella Craddock transformeerde hij een aantal rijstkokers in sprekende performers. Samen met de toestellen neemt Koo je mee op een reis doorheen de laatste twintig jaar van de Koreaanse geschiedenis, met zowel persoonlijke ervaringen als politieke gebeurtenissen en een inkijk in de wereldwijde eetcultuur. In bitterzoete humoristische dialogen noemen hij en zijn slimme toestellen de technologische evoluties en de menselijke beperkingen op: als zelf het theater geen menselijke aanwezigen meer nodig heeft, waarvan moeten acteurs dan hun kom rijst mee verdienen?
concept, direction, text, music, video: Jaha Koo | performance: C1, C2, C3 and Jaha Koo | cuckoo hacking: Idella Craddock | scenography, media operation, photo: Eunkyung Jeong | dramaturgical advice: Dries Douibi | production: Kunstenwerkplaats Pianofabriek | co-production: Bâtard Festival | support: CAMPO, STUK, BUDA, DAS, SFAC
