Bernard Van Eeghem en Stefanie Claes zijn tot een fantastisch besluit gekomen: ze bundelen hun weelderige fantasie! Samen maken ze op een doorzichtig plastiek een immens schilderij. En dit alles voor een levend publiek in een gewone theaterzaal. (Nuja, zo gewoon is die theaterzaal niet. Onze zaal is namelijk van goud.)

Eerst is er niets, kijken we nog dwars door het plastiek heen. Plots worden punten lijnen, wordt geometrie stereometrie, worden krommen flora, fauna en mensen.
Telkens verschijnt er iets nieuws in dit gestaag groeiende portret ‘van alles wat er in de wereld is’.

Omertà, de Italiaanse titel van deze voorstelling, staat voor de absolute geheimhoudingsplicht in de Italiaanse georganiseerde misdaad. Deze zwijgplicht geldt voor maffialeden maar ook voor buitenstaanders en potentiële getuigen van maffiamisdrijven.
Met een geladen verfborstel in aanslag gijzelen twee schilders-performers hun publiek in de stilte van de artistieke actie. Omertà is bijna een politiek statement in een tijd waarin gemakkelijke sociale media, haastige spoed en zoete technologie de overhand krijgen op innerlijke diepgang.