Een gesprek over onzekerheid en onrecht. En over de (on)mogelijkheid om zichtbaar te zijn. En over hoe kunst mensen zichtbaarheid kan geven, als de kunstensector het wil en kan tenminste.
Anne-Marie Ange Sibi is danseres en choreografe, geboren in Ivoorkust, maar opgegroeid in Italië. Door een Erasmus-uitwisseling is ze bijna twee jaar geleden in Brussel beland. In Beursschouwburg zag je haar aan het werk tijdens TXT is not written plain, een co-creatieproject geïnitieerd door Globe Aroma en Hana Miletic.
In tijden waarin iedereen het heeft over het VN-migratiepact hebben we er het gissen naar hoe het voelt om dit pact ‘te beleven’. Wat betekent het om je een weg te banen door het (Brusselse) leven zonder papieren? Hoe ga je om met een repressie die langs alle kanten op je drukt en die je in je vrijheid belemmert? Anne-Marie Ange stelt zich vragen bij de Europese Unie: Ze heeft bijna haar hele leven in Europa geleefd, spreekt vier Europese talen en toch staat ze buiten het systeem en wordt niet aanzien als een Europese burger. Een groot onrecht. Het feit dat ze in Europa opgegroeid is en daardoor bepaalde mechanismen makkelijker vat dan mensen die opgegroeid zijn in een ander continent, maakt dat ze zich - naar eigen zeggen - een geprivilegieerde sans-papiers voelt.
Gehost door Samira Saleh
Gelinkt aan de performance Reverse Colonialism > FR 08.02 & SA 09.02
Deel van NORMAL SCHNORMAL, een multidisciplinair programma over normaliteit en andere variaties.
