You see what you think they are hearing. - Henry Wilt
Vier lokale dragkings betreden onvoorbereid het podium. Ze interpreteren een partituur die ze voor het eerst te horen krijgen tijdens de voorstelling. Die partituur is gebaseerd op een spel van interpretatie, vertaling en auteurschap. Un après-midi bevindt zich in de schemerzone tussen partituur en uitvoering. De compositie zelf (van Henry Wilt) is schatplichtig aan een vroegere versie van Antonia Baehr en William Wheeler. Henry Wilt aanschouwt een verliefd koppel door een feministische / queerbril en vertaalt de performativiteit van de feminiene mannelijkheid. De partituur bestaat enerzijds uit een muziekpartituur van John Cage (Solo for Voice Nr.3) en anderzijds uit een opname van Claude Debussy’s Prélude à l’après-midi d’un faune. Mix daarbij nog twee fotoliefdesromans uit tienermagazines en een puur fysieke methode om emoties te tonen en je komt uit bij Un après-midi.
Engels gesproken
Naar: Claude Debussy Prélude à l ́après-midi d ́un faune, John Cage Solo for Voice 3, Jamie Lidell Taught to box, Stefan Pente 4 Farben, LISSY Nr. 8/01, beeldverhaal Auf den Hund gekommen, BRAVO Nr. 8/02 Foto-Love Story Extra
Compositie: Henry Wilt
Dialoog: Werner Hirsch (uit de film “Kings & Disasters”)
Soundscape: Antonia Baehr
Geluidsassistentie: Paul Paulun
Gebruikte muziek: Jamie Lidell “Taught to box“
Gepresenteerd door: Antonia Baehr and Werner Hirsch
Technische leiding: Georgia Ben Brahim
Productie Management Ulrike Melzwig, Alexandra Wellensiek / make up productions
Met dank aan William Wheeler, Ausland Berlin en Festival “reich & berühmt“/Podewil 2003
