until the last morning, Jota Mombaça, 2023, 13’51", Guinea-Bissau Creole ST EN

Kijkend naar de verwoestende overstromingen van 2021 die delen van België, Duitsland en omringende landen troffen, roept Mombaça een omkering op - wat te denken van steden die weer in moerassen veranderen, een vorm van ontbinding waar fascisten de hele twintigste eeuw voor vreesden ('Drenare la palude!', jankte ooit een vastbesloten Benito Mussolini)? Vanuit Berlijn verschuiven we onze blik naar een planetaire toestand: atmosferische verschijnselen dreigen voortdurend zeer verschillende geografische gebieden te laten instorten.

‘until the last morning’ (2023) is een recent videowerk dat is opgenomen tussen de mangroven en moerassen van Pará, in het Braziliaanse Amazonegebied. Deze mangroven en moerassen beslaan ongeveer 700.000 hectare en zijn afhankelijk van een constante toevoer van zoet water uit de regenval en de rivieren en beken van de Guajará-baai. Ook richt de camera zich op de lucht om wolkenformaties, hun bewegingen en manoeuvres te observeren. De overleving van het ecosysteem is afhankelijk van deze onvoorspelbare choreografie - het weer observeren is dus voorspellen of er een lijn van continuïteit in de toekomst kan worden getrokken.

Jota Mombaça is een interdisciplinaire kunstenaar wiens werk zich ontplooit in verschillende media. De sonische en visuele materie van woorden speelt een belangrijke rol in haar praktijk, die vaak gerelateerd is aan antikoloniale kritiek en gender ongehoorzaamheid. Haar werk is in verschillende institutionele kaders gepresenteerd, zoals de 32e en 34e Biënnale van São Paulo (2016 en 2020/2021), de 22e Biënnale van Sydney (2020), de 10e Biënnale van Berlijn (2018) en de 46e Salon Nacional de Artistas in Colombia (2019). Momenteel onderzoekt ze elementaire vormen van sensatie, antikoloniale verbeelding en de relatie tussen opaciteit en zelfbehoud in de ervaring van geracialiseerde trans-kunstenaars in de globale kunstwereld.
https://www.jotamombaca.com/
https://www.instagram.com/jotamombaca/