performance
Antonia Baehr My Dog is My Piano
Qui (ne) se ressemble (pas) s'assemble
Tocki von Arnim en Bettina von Arnim wonen in hetzelfde huis. Ze spreken niet dezelfde taal, lijken niet op elkaar en toch zijn ze een twee-eenheid. In My Dog is My Piano schetst Antonia Baehr een akoestisch portret van de affiniteit tussen haar moeder en haar hond. In hoeverre kan hun huis gelezen worden als een partituur van samenleven tussen mens en dier? Welke taal ontstaat uit dit dagelijkse duet van gaan en komen?
En Anglais
Concept, développement, performance: Antonia Baehr
Soutien dramaturgique: Valérie Castan
Son: Fred Bigot, Angela Anderson
Création lumières: Sylvie Garot, Georgia Ben-Brahim
Mastering son: Angela Anderson
Administration: Alexandra Wellensiek
Production: make up productions
Avec le soutien de : FAR° festival des arts vivants (Nyon)
Remerciements: Bettina von Arnim, Tocki von Arnim, Donna J. Haraway, François Noudelmann, Avital Ronell,
Gertrude Stein, Villa Gillet/ Walls and Bridges NYC. Infinite Affinities – Chords and Discords
