Danser-choreograaf Florentina Holzinger staat bekend als een erg fysieke en bijzonder explosieve performer. Inspiratie voor haar vaak brutale producties put ze uit disciplines als kick box, circus, striptease of yoga. Deze keer gaat ze aan de slag met neoklassiek ballet én met een volledig vrouwelijke cast. Voor Apollon Musagète laat ze zich inspireren door George Balanchine, één van de grootste choreografen van de 20e eeuw. 

Het verhaal draait rond Apollo (de Griekse god van de muziek) die bezoek krijgt van drie muzes: Terpsichore (muze van de dans en het lied), Polyhymnia (muse van het mimespel) en Calliope (muze van de poëzie). Florentina brengt Apollo’s muzes samen als waren ze sideshow acts uit het Amerikaanse circus.  

Apollon Musagète wordt een ‘post-barok’ balletstuk over de heruitvinding van de traditie. Vragen over vervreemding en individuele identiteit in relatie tot schoonheid en perfectie geven de voorstelling een hedendaagse invulling.