© Daniel Seiffert

1994 werd voornamelijk gekenmerkt door de brutale volkerenmoord in Rwanda, de afzijdigheid van de in de regio gestationeerde internationale vredesmacht en de dood van 10 Belgische blauwhelmen. Het populaire Radio Télévision Libre des Mille Collines speelde een belangrijke rol in deze genocide. De radiozender is te classificeren als haatradio, noemde Tutsi’s kakkerlakken en riep Hutu’s op om alle Tutsi’s en gematigde Hutu’s te vermoorden.
Het Duits-Zwitsers duo Milo Rau en Jens Dietrich verdiepten zich grondig in de genocidematerie, luisterden urenlang naar opnames van de radiozender en spraken met betrokkenen en getuigen. Ze verzamelden enkele Rwandese acteurs en één blanke om zich heen, bouwden nauwgezet de radiostudio na, en filterden hun onderzoek in een prangende re-enactment theaterstuk. Hate Radio is theater dat blijft nasidderen.
Een gedurfd kunstproject dat accuraat de rol die RTLM in de psychologische voorbereiding van de genocide speelde ontrafelt blokletterde de Berlijnse krant TAZ na de première, terwijl Cord Riechelman in de Frankfurter Allgemeinen spreekt over een stuk dat met niets te vergelijken valt. Hate Radio overstijgt het pure docu-theater, is diep aangrijpend en consequent in haar boodschap.