"Lieve Laila, je bent nu vijf en begint me te vragen waar ik ben opgegroeid, en waarom we daar niet naartoe kunnen. Hier probeer ik je een antwoord te geven."

De kiem voor Lieve Laila werd gelegd toen Basels vijfjarige dochter Laila hem begon te vragen naar zijn ouderlijk huis. Omdat hij haar daar niet mee naartoe kon nemen, besloot hij te proberen de plek naar haar toe te brengen door een maquette te maken van het huis waar hij opgroeide in het Palestijnse vluchtelingenkamp Yarmouk in Damascus. 

Dear Laila deelt de Palestijnse ervaring van ontheemding en strijd via het verhaal van één familie. Door het opnieuw vertellen van herinneringen en tastbare details onderzoekt dit werk hoe oorlog en ballingschap worden ervaren via het alledaagse, het huiselijke en de publieke ruimte - om zo de vernielde plek tot leven te wekken.

15 minuten

in Arabisch of Engels

Basel Zaraa is Palestijnse installatiekunstenaar die in het Verenigd Koninkrijk woont. In zijn werk speelt hij in op zintuigen om het publiek dichter bij het ervaren van ballingschap en de zoektocht naar identiteit te brengen. Een eerder werk van hem is 'As Far As My Fingertips Take Me', een samenwerking met Tania El Khoury die sinds 2016 internationaal toert en in 2019 een Bessie Award ontving.

https://www.instagram.com/ebsil.85/

Door Basel Zaraa
Vertaling en script: Emily Churchill Zaraa
Geluidstechnicus: Pete Churchill
In opdracht van Good Chance Theatre en ondersteund door Arts Council England