Hoe maakt architectuur leeg in plaats van te vullen?
Ola Hassanain onderzoekt hoe architectuur door het neerzetten van gebouwen gebieden ecologisch 'leegmaakt' en een infrastructuur crëert voor continue cycli van onbewoonbaarheid, zoals gedwongen migratie. Op basis van haar onderzoek naar de politieke betekenis van ruimte creëerde Ola het video essay 'The line that follows', een constellatie van gemanipuleerde perspectieftekeningen die afgeleid zijn van in Khartoem afgelegde routes, geabstraheerde vormen, tekst, diagrammen, soefi- en Zar-praktijken - allemaal placeholders voor een leeggemaakte ruimte.
11 min.
Ola Hassanain bestudeert de subtiele politiek van ruimte, meer precies hoe ruimtes reageren op het geweld van overheidsorganisaties en dit versterken, en hoe dit proces op zijn beurt een omgeving creëert die het leven van de bewoners ervan weerspiegelt en reguleert. Haar meest recente werk onderzoekt het idee van "ruimte als discours", een uitgebreid begrip van ruimte dat politieke en milieukwesties omvat. Ola probeert een ruimtelijke vocabulaire te ontwikkelen waarin breuken die door 'politieke gebeurtenissen' worden veroorzaakt het mogelijk maken om naar nieuwe ecologieën te streven. Ola's ontwikkeling van een kritische ruimtelijke praktijk is beïnvloed door haar post-academische opleiding, waaronder een lopende Ph.D. in Practice kandidatuur aan de Academie voor Beeldende Kunst, een BAK fellowship 2017-2018, en werk als lesgever aan onder meer de HKU Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en het Sandberg Instituut.
