Hoe zou een trans-utopie eruit zien? Hoe zou onze samenleving in elkaar zitten als transfobie niet bestond? Hoe zouden trans-identiteiten kunnen opbloeien als ze niet hoefden te vechten tegen de onderdrukking van institutionele heteronormativiteit in termen van gender, seksualiteit, vaardigheid en afkomst? Door de verschillende organen van discriminatie te ontleden, ontstaat er een nieuwe horizon, een nieuwe wereld. Een wereld die misschien nog een utopie is, maar waar we allemaal naar kunnen streven. Trans-beeldvorming is een krachtige energie - het biedt een unieke vorm van zelfbeschrijving en daarmee het potentieel om een nieuw verhaal te vertellen over gender.

in het engels
gemodereerd door Nadia Kara

Robin Brettar (die/hun) studeerde schilderkunst, filosofie en conflictbemiddeling. Robin identificeert zich als non-binair trans-masc feminist en heeft een vurige passie voor community organizing en collaboratieve projecten. Robin is lid van Mothers & Daughters - een lesbische* en trans* bar en is medeoprichter van Transemble.

Jihan Imago is beeldend kunstenaar, choreograaf en performer. Geïnteresseerd in trajecten en het lichaam als habitat en archief, richt zijn praktijk zich ook op geestelijke gezondheid en eigenwaarde, met een bijzondere aandacht voor migratie en LGTBQIA+ kwesties, met name als begeleider voor tieners met de Koning Boudewijnstichting. Momenteel bereidt hij zijn derde choreografische creatie voor.
https://www.instagram.com/jihanimago/

Nadia Kara werd geboren in Luik en groeide op met een Algerijnse vader en een Duits-Belgische moeder omringd door een mix van culturen en invloeden. Nadia vindt het belangrijk zichzelf voortdurend in vraag te stellen en bij te scholen. Ze werkt momenteel als schrijver, podcastmaker en presentator. Haar favoriete onderwerpen zijn geestelijke gezondheid, feminisme, diversiteit en duurzaamheid.
https://www.instagram.com/nadiakara/