Een school waar elke leerling individueel beslist wanneer de speeltijd begint en eindigt, die gelooft in de fundamentele goedheid en leergierigheid van elk kind. Een school die persoonlijke ontwikkeling veel hoger in het vaandel draagt dan academische prestaties. Een school waarin elke stem democratisch en evenwaardig meetelt, zowel die van een zesjarig kind als die van de schooldirecteur. Het lijkt een utopie, maar het zijn de pedagogische basisprincipes van Summerhill School, een Engelse antiautoritaire school, opgericht in 1921 door schrijver en pedagoog A.S. Neil.

De Zweedse kunstenaar Emanuel Almborg brengt in The Majority Never Has Right On Its Side Summerhill vandaag – bijna een eeuw na haar ontstaan – in relatie tot het beeld dat doorheen de geschiedenis van deze school werd gevormd. Almborg duikt in de visuele geschiedenis van de plek en onderzoekt wat kan worden omschreven als een “utopisch beeld”. Hoe wordt dit beeld geconstrueerd? Wat zijn de mogelijke valkuilen?

Door beelden van het heden en het verleden samen te brengen, krijgt de kijker een nieuwe, genuanceerde inkijk in de zogenaamde ‘free school’. Waar begint en eindigt de vrijheid van het individu binnen een ‘community’ en bestaan er aan de democratische medaille ook keerzijdes?