De immersieve film Depth of Discharge vertaalt de verleidelijke, betoverende magie van de eerste (18e-eeuwse, by the way) demonstraties van elektriciteit naar een abstracte verkenning van de wortels van de negen verschillende eenheden die worden gebruikt om elektriciteit te meten. De film toont voorwerpen die technologie en energiegebruik belichamen, zoals lithium, steenkool, printplaten en persoonlijke apparaten.

Depth of Discharge is gemaakt met een electrofotografietechniek waarbij de artiest een ontladingsplaat gebruikt met een laag tin op, dat ook in touch-screens zit. Door de plaat onder hoogspanning te zetten, worden microscopische elektrische interacties zichtbaar en krijgt het fenomeen elektriciteit een bijna animistisch karakter – ze komt tot leven en “schrijft” visuele poëzie.

BIO

De multidisciplinaire praktijk van Marjolijn Dijkman is gebaseerd op onderzoek en omvat film, fotografie, beeldhouwkunst en installatie. Ze richt zich op de punten waar cultuur en andere onderzoeksgebieden elkaar kruisen. De werken zelf kunnen worden gezien als een vorm van speculatieve fictie; deels gebaseerd op feiten en onderzoek, maar vaak binnen de sfeer van de verbeelding gebracht. 

Haar werk houdt zich bezig met restanten van de ideologie van De Verlichting, manifestaties van collectief geheugen, blinde vlekken van representatie. Het stelt ons vertrouwen in geïnstitutionaliseerde systemen aan de kaak om de politiek te onthullen achter die veronderstelde kennis. De werken stellen alternatieve kennissystemen voor door hun verstrengeling van verschillende temporaliteiten en geografieën.

Haar werkmethode verweeft en onderzoekt collectieve verhalen in relatie tot het gemeengoed. De afgelopen twee decennia heeft ze projecten gerealiseerd rond verschillende vormen van kennisproductie, waaronder musea voor sociale geschiedenis, wetenschappelijke onderzoeksvelden en vormen van collectieve verbeelding.

https://www.marjolijndijkman.com/