We zien labrador Sally een reeks poses aannemen als model in een fotostudio. Terwijl de camera het grappige én bevreemdende schouwspel (vol complexe machtsrelaties) op de set registreert, horen we off-screen conversaties tussen de mannen van de crew. Door die gesprekken krijgt ‘het dier’ onverwachte overeenkomsten met ‘de vrouw’.

Naast het beeld spreekt ook de soundtrack tot de verbeelding. Muzikant Andrew Fogarty verweeft menselijke én dierlijke stemmen met veldopnames, elektronica en gevonden materiaal. Terwijl op deze manier de grens tussen diersoort, mens en gender vervaagt, wordt ook de functie van taal in vraag gesteld. Is onze taal een middel tot communicatie of tot macht?

De merkwaardige combinatie van menselijke taal en dierlijk gedrag zet in plaats van de labrador misschien nog meer de mens voor de camera. Een uitdagende video voor iedereen die zich graag in een onontwarbaar kluwen van betekenissen bijt!