Drie blikken op Jeruzalem vlechten samen een (letterlijk) duister portret van de heilige stad.
Na een reeks beelden van de stad na zonsondergang verweeft Shadi Habib Allah’s film 30kg Shine (2015) gedurende 8 minuten 3 verhalen. Wat hen verbindt is de duisternis.
In deze niet-lineaire film zien we de ondergrondse werf van de catacomben die Israël momenteel aan het bouwen is. Tussen sporadisch afgeluisterde gesprekken van bouwvakkers, geeft Habib Allah close-ups van een druipende massa. De kunstenaar interpreteert dit onaardse fenomeen aan de hand van een oud griezelverhaal. De derde verhaallijn toont een oudere dame die ‘s nachts bij kaarslicht bijna geruisloos door haar huis sluipt, uit angst voor vijandige Israëlische buren en door de elektriciteit die vaak uitvalt in de oude binnenstad.
In zijn totaliteit is ‘30 kg Shine’ een commentaar op het conflict tussen Palestina en de Israëlische Staat (evenals op de staat waarin Israël verkeert), op een grondgebied waar politiek aan angst is gebonden, waar “eigendom” fundamenteel in vraag wordt gesteld en waar het begraven van doden lijkt op een eeuwige claim van het land. Als de lichamen van je voorouders hier rusten, kan er dan nog onduidelijkheid bestaan over van wie dit land is?
Deel van NORMAL SCHNORMAL, een multidisciplinair programma over normaliteit en andere variaties.
US/PS, 2017, 20’
Arabisch gesproken, Engels ondertitels, start elke 30'
