De Zwitserse Pauline Julier stootte eerder toevallig op een klein nieuwsbericht. Tuvalu, een vergeten archipel van negen kleine eilanden in de Stille Oceaan, ziet zijn bestaan bedreigd door de stijgende zeespiegel. Er wordt verwacht dat binnen amper dertig jaar de eilandengroep verzwolgen is door het water.
Julier documenteert in dit poëtisch essay het fenomeen van een volk in emigratie en van een landschap dat zal verdwijnen. Vreemd genoeg gedragen de Tuvalu zich door hun onherroepelijke lot niet fundamenteel verschillend van andere volkeren. De dreiging van teloorgang kan de ‘culturele genocide’ - of de vernietiging van traditie en de standaardisering van een globaal narratief dat zich overal ter wereld voltrekt - ook in Tuvalu niet verhinderen.
Bij gebrek aan lokale mythes en overleveringen verzint Julier er dan zelf maar één: een metaforische fabel over de elektrische modernisering van het eiland.
CH, 2014, 35 min
Directed by: Pauline Julier
Written by: Pauline Julier
Production: Le Poulpe
Producer: Pauline Julier
Cinematography: Pauline Julier
Editing: Pauline Julier
Location Sound Mix: Nicolas Chapoulier
Sound Editing: Xavier Lavorel
Rerecording Sound Mix: Xavier Lavorel
